Plena inclusión, como outras organizacións que traballan con persoas con discapacidade, leva días levantando a voz para denunciar un feito incívico e intolerante inhumano: berros e insultos a persoas con discapacidade e especiais dificultades para soportar a situación de confinamento que saen das súas casas, acompañadas, para dar breves paseos terapéuticos. Como estes feitos execrables non deixaron de producirse, decidiu dar un paso máis e denuncialo ante o Defensor do Pobo.
Este movemento asociativo, que representa a 140.000 persoas con discapacidade intelectual, TEA e parálise cerebral e as súas familias, recibe a diario queixas de persoas que son increpadas e insultadas por exercer un acto permitido. A denuncia realízase na véspera do Día internacional do Autismo que se celebra o 2 de abril. “As persoas con discapacidade que o necesiten poden saír a dar paseos terapéuticos durante o estado de alarma. A norma permíteo e a pesar diso, ás veces, mentres están a dar o paseo, teñen que sufrir que os seus conveciños insúltenlles, increpen ou mesmo lles tiren obxectos ou ovos”, explica Inés de Araoz, asesora xurídica de Plena inclusión España e redactora do escrito enviado ao Defensor do Pobo. O 19 de marzo, o BOE publicou unha instrución que modificaba o artigo 4 do Real Decreto de declaración do estado de alarma do 17 de marzo.
Nela permitíase circular excepcionalmente pola vía pública: “ás persoas con discapacidade que teñan alteracións conductuais, […] que se vexan agravadas pola situación de confinamento, e a un acompañante, a circular polas vías de uso público, a condición de que se respecten as medidas necesarias para evitar o contaxio”, segundo dita a instrución.
AUMENTO DA TENSIÓN EMOCIONAL
Na misiva ao Defensor do Pobo, Plena inclusión subliña o dano que estas reaccións incívicas producen nas persoas con discapacidade intelectual ou do desenvolvemento: “Estas situacións teñen repercusións directas na saúde, tanto física como psicolóxica das persoas, con ou sen discapacidade, que o teñen que soportar. En ocasións é malestar, noutras pode ser que a persoa que o oia non comprenda por que lle agriden e os seus niveis de tensións increméntense; ás veces, os berros poden supoñer unha sobrecarga sensorial que desencadee respostas de medo, dor, agravamento de determinadas condutas, etc”.
Doutra banda, Plena inclusión oponse á opción de que as persoas con discapacidade saian á rúa portando distintivos que lles identifiquen. “Se o miramos desde unha perspectiva de dereitos, o que se está expondo é que, aínda que a conduta reprochable é de quen increpa, para estas persoas non haxa ningún reproche; e en cambio, as vítimas véxanse obrigadas a renunciar ao seu dereito á honra e a intimidade e identificarse en público, #ante descoñecidos, como persoas con discapacidade”, fundamenta Inés de Araoz.
E para sostelo xuridicamente, alude á Convención da ONU sobre Dereitos das persoas con Discapacidade na que se defende o respecto á privacidade, e onde se engade que as persoas con discapacidade teñen dereito a ser protexidas de toda inxerencia arbitraria na súa vida privada.
Desde Plena inclusión solicítase ao Defensor do Pobo que emita unha recomendación ás autoridades competentes para que dispoñan que os servizos policiais interveñan e garantan paseos sen incidentes, sancionando os feitos se é preciso xa que durante o estado de alarma estes deben asegurar o acceso a esa utilización xustificada e excepcional da vía pública.