A Sección 1 da Sala do Contencioso-Administrativo do Tribunal Superior de Xustiza de Galicia acaba de ditar unha sentenza pioneira en España, xa que deu a razón aos pais dun alumno con TEA (trastorno do espectro do autismo) considerando como unha neglixencia a falta de provisión de apoios específicos na aula por parte do colexio, os seus profesionais, e como última responsable a propia Xunta de Galicia.

O caso remóntase a 2014 cando a nai do alumno denunciou a situación do seu fillo no CEIP Salgado Torres da Coruña, un centro de escolarización preferente para nenos con TGD e que, por tanto, debería estar perfectamente dotado para atender adecuadamente a estes nenos. Esta denuncia tivo relevancia mediática, xa que esta nai pertence á Plataforma Galega pola Educación Inclusiva e ten un blogue chamado "O Sorriso de Arturo".

Esta sentenza anula a Resolución anterior de 30 de novembro de 2015 do Conselleiro de Cultura, Educación e Ordenación Universitaria pola que se desestimou a reclamación de responsabilidade patrimonial en relación coa deficiente atención educativa prestada ao menor. A nova sentenza considera probado que existiu neglixencia debido a que durante o curso 2014/2015 cambióuselle ao alumno de titora, modificóuselle a profesora de pedagoxía terapéutica e durante os primeiros meses do curso retiráronselle da aula os pictogramas e o resto de apoios visuais.

Así mesmo, recoñece que devanditos cambios non poden banalizarse xa que "tal e como se establece nos informes achegados", "no tratamento deste trastorno resulta fundamental que estas persoas conten cun ámbito espacial e temporal estruturado, é necesario que a súa contorna resulte previsible, de forma que os cambios se introduzan de maneira gradual". Tamén se considera probado que eses cambios produciron "comportamentos disruptivos e que puideron provocar a entrada en "bucle" do menor, ata o punto de condicionar a súa evolución durante ese curso".

Por todo iso, o Tribunal condena á Xunta de Galicia a pagar unha indemnización en concepto de danos e prexuízos. A obrigación de provisión de apoios individualizados e específicos atópase contemplada no artigo 74 da Lei Orgánica 2/2006, de 3 de maio, de educación.

Plena inclusión aprobou o pasado mes de xuño o seu "Posicionamento por unha Educación inclusiva que non deixe a ninguén atrás". Este documento afirma que "o sistema educativo español adoece dunha serie de debilidades que impiden aos nenos e nenas gozar, plenamente e en igualdade, do dereito a unha educación inclusiva; vendo limitadas as súas posibilidades de desenvolvemento persoal, inclusión social e determinando a súa vida futura". Tamén que "é necesario entender que unha educación que non conte con apoios para o alumnado que os requira non poderá ser unha educación inclusiva". E por tanto, que "as familias e o alumnado deben ser tidos sempre en conta, asegurando a súa participación efectiva en todos os aspectos que lles competan e sexan necesarios" e que "o sistema educativo debe contar cos apoios necesarios para garantir este dereito, asegurando a accesibilidade, a participación e os resultados".