Baixo o lema "Todos somos todos", en 2016 Plena inclusión está a dedicar especial atención ás persoas con discapacidade intelectual ou do desenvolvemento con maiores necesidades de apoio: dificultades de comunicación, mobilidade, pluridiscapacidad, trastornos de saúde mental ou do comportamento, etc.

Entre outras accións realizaremos un estudo sobre as necesidades deste colectivo e os recursos dispoñibles, traballaremos no campo do emprego personalizado e o apoio activo, e identificaremos prácticas admirables e difundiremos historias persoais de éxito. Para as persoas que forman parte de Plena inclusión, o camiño cara á inclusión non pode nin debe ter condicionantes de ningún tipo.

As propias persoas con discapacidade intelectual ou do desenvolvemento reunidas en Madrid a finais do pasado ano no Congreso Europeo de Autogestores acordaron que: "esta é unha viaxe para todos cara á inclusión. Non podemos deixar que ninguén quede fora. Todos significa TODOS".

Esta afirmación facía referencia a aquelas persoas que teñen maiores e máis complexas necesidades de apoio: persoas con maiores dificultades de comunicación, mobilidade, trastornos da saúde mental ou do comportamento, etc. Estas persoas son aínda e en gran medida invisibles para o conxunto da sociedade. Etiquetadas pola súa particular situación, as súas alternativas de vida cínguense a situacións de asistencia, segregación e carencia de oportunidades de contribución social. É coma se para elas nunca fosen existir os dereitos, a calidade de vida, a cidadanía, a vida independente, a participación e inclusión comunitaria, etc.

Carmen Laucirica e Luís Perales, membros da Xunta Directiva de Plena inclusión, identifican as principais barreiras para a inclusión destas persoas en aspectos económicos e sociais: "Para incluír a unha persoa con maior necesidade de apoio na súa contorna, fai falta sensibilizar primeiro para que os pasos seguintes sexan máis gratificantes para a persoa e sobre todo fan falta os recursos económicos que permitan que conten cos apoios que necesiten para iso", afirma Laucirica. Pola súa banda, Luís Perales, que preside a Asociación Española de Fundacións Tutelares, identifica o reto destas persoas e as súas familias, de afrontar o maior custo dos recursos e servizos, "o que propicia que algúns deles non sexan os idóneos para as súas necesidades, e non conten cos apoios apropiados e imprescindibles. É posible tamén, que nos atopemos familias bastante desilusionadas, despois de anos plenamente condicionadas por esta situación".

Por iso, este ano 2016, estamos a dedicar especial atención ás necesidades específicas deste colectivo e o reto de facer máis visible a súa realidade e a das súas familias, coa lema "Todos somos todos". Pretendemos desenvolver estratexias de transformación cara a modelos inclusivos de apoio, solicitando datos e necesidades destas persoas e as súas familias, identificando prácticas admirables e difundindo historias persoais de éxito a través dos nosos medios de comunicación.

Dentro deste proxecto realizaremos un estudo cualitativo e cuantitativo o INICO (Universidade de Salamanca) e a colaboración do Real Padroado sobre Discapacidade. Esta investigación serviranos para obter datos relevantes sobre a realidade destas persoas e dos recursos dispoñibles para elas.

Xunto a iso, Plena inclusión acaba de constituír unha comunidade de práctica dentro do seu proxecto de Emprego Personalizado, que examinará experiencias de éxito na adaptación de postos de traballo normalizados a persoas con maiores necesidades de apoio, co fin de xerar unha metodoloxía de apoio ao emprego que lles abra novos camiños de desenvolvemento profesional e persoal.